با توجه به «قانون حمایت از شرکتهای دانش بنیان و تجاریسازی اختراعات و نوآوریها» مصوب سال 1389 بر اساس ماده (1) این قانون، «شرکت دانش بنیان» به عنوان یک «عبارت حقوقی خاص» بصورت زیر تعریف شده است: »شرکتها و مؤسسات دانش بنیان شرکت یا مؤسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور همافزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل میشود.»
از این رو با استناد به ماده (3) آییننامه اجرایی قانون مصوب 1391، کارگروه «ارزیابی و تشخیص صلاحیت شرکتها و موسسات دانشبنیان و نظارت بر اجرا» به ریاست معاونت علمی و فناوری رییس جمهور و با حضور نمایندگان تامالاختیار وزارتخانههای علوم، تحقیقات و فناوری؛ بهداشت، درمان و آموزش پزشکی؛ دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح؛ صنعت، معدن و تجارت؛ جهاد کشاورزی، ارتباطات و فناوری اطلاعات و صندوق نوآوری و شکوفایی تشکیل گردید و تا کنون چندین هزار شرکت دانش بنیان تایید شده است.
بر اساس مصوبات این کارگروه شرکتهای دانش بنیان با توجه به ماهیت فعالیتهای آنها و همچنین معیارهای مشخص، به تایید کارگروه رسیده و استفاده از عبارت دانش بنیان در عنوان ثبتی اولیه شرکتها و تدوین اساسنامه مجزا برای شرکتها و موسسات موضوعیت نخواهد داشت.
به عبارتی شرکتهایی که در نام ثبتی آنها کلمه دانشبنیان وجود دارد برای برخورداری از حمایتهای مدنظر قانون دانشبنیان بایستی در سامانه دانشبنیان ثبتنام کرده و تمامی مراحل ارزیابی و تشخیص را طی نمایند (شرکتهای تعاونی دانشبنیان نیز از این امر مستثنی نیستند) به این ترتیب عبارت " دانشبنیان " دلیلی بر برخورداری از حمایتهای این قانون نبوده و فرآیند ارزیابی پس از ثبت رسمی شرکتها و موسسات و سپس ثبتنام در سامانه دانشبنیان صورت خواهد گرفت.
لذا با هماهنگیهای انجام شده با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در بخشنامه 26766 مورخ 20/02/94 موضوع عدم درج عبارت دانشبنیان در اساسنامههای تعاونیها به ادارات کل استانی تاکید گردیده است.