انتشار گازهای غیرگلخانه ای بویژه اکسیدهای گوگرد (SOx) در بخش کشتیرانی و حمل و نقل دریایی بسیار حائز اهمیت است. به گونه‌ای که مجامع بین المللی با نگاه به نگرانی‌های موجود به تدوین و تصویب مقررات سخت‌گیرانه زیست محیطی نظیر کنوانسیون MARPOL در این حوزه اقدام کرده‌اند. مطابق این قانون سوخت گوگرد تمامی شناورها تا سال 2020 در سطح جهان باید به کمتر از 5/0 % برسد. برای اجرای این قانون راهکارهای متفاوتی ارائه شده است که در میان آن‌ها میان به نظر می‌رسد بکارگیری روش‌های تولید سوخت کم گوگرد مناسب‌ترین راه‌حل باشد. هرچند یک روش جهانی پالایش پذیرفته شده بدین منظور وجود ندارد. در حال حاضر روش‌های متنوعی همچون روش گوگردزدایی هیدروژنی HDS، گوگردزدایی اکسایشی، گوگردزدایی جذب سطحی و یا استفاده از کاتالیست‌های پیشرفته برای کاهش میزان گوگرد پیشنهاد شده است که برای افزایش قدرت گوگردزدایی و بهود کارایی فرآیند در بسیاری از روش‌های فوق از نانوفناوری و نانومواد به عنوان کاتالیست یا جاذب استفاده می‌شود.

در این راستا نیز «گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران» با همکاری ستاد ویژه توسعه فناوری نانو به دنبال توسعه راهکارهایی مبتنی بر فناوری نانو جهت «کاهش میزان گوگرد سوخت شناورها براساس استاندارد ISO 8217 2017 مورد استفاده در صنعت دریایی» است. برگزیدگان نهایی در پایان مرحله دوم این چالش به منظور توسعه فناوری و تجاری‌سازی طرح خود تا مرحله تولید انبوه فرصت همکاری با گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را خواهند داشت.کلیه علاقمندان می‌توانند به طور رایگان در این چالش شرکت کنند و از تسهیلات حمایتی 100 میلیون ریالی شامل کمک‌هزینه نقدی و اعتبار شبکه آزمایشگاهی در مرحله اول و جایزه نقدی 200 میلیون ریالی ویژه برنده نهایی چالش بهره‌مند شوند. 

اگر ایده‌ای در ذهن دارید همین حالا دست به کار شوید…