وبینار «بازار عراق؛ فرصتی برای شرکت‌های دانش بنیان ایرانی»، با حضور جناب آقای «کاوه دلیری»، مدیر «پایگاه صادراتی محصولات دانش بنیان ایرانی» و به همت مرکز شرکت‌ها و موسسات دانش بنیان معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برگزار شد. در این وبینار، چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو در مسیر ورود شرکت‌های ایرانی به بازار عراق و همچنین رقبای اصلی ایران در این بازار مورد بررسی قرار گرفت و راهکار‌ها و نکاتی نیز در این ارتباط مطرح شد.

عراق، کشوری با ظرفیت بالای پذیریش برای کالاهای ایرانی

دلیری در ابتدای این وبینار، با تاکید بر اهمیت بازارعراق و ظرفیت  آن برای شرکت ‌های ایرانی چنین عنوان کرد: «3 منطقه تجاری «اقلیم کردستان ، بغداد و بصره»، مناطق با ظرفیت بالا برای حوزه صادرات به شمار می‌‌روند که شرکت‌های ایرانی بایستی توجه و عنایت ویژه‌ای به این مناطق داشته باشند.» وی در ادامه گفت:«اگر شرکتی قصد ورود به بازار عراق را داشته باشد، به سادگی میتواند این مناطق را مورد هدف قرار داده و برای آن برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهد تا بتواند اولین و مهم ترین گام خود را برای ورود به این بازار، محکم‌تر بردارد.» دلیری همچنین درادامه، به نیازمندی‌های شدید این 3 منطقه به همه نوع کالا و خدمات اشاره نمود و تاکید کرد که با هرنوع کالا و هر نوع خدماتی میتوان خود را به بازار عراق معرفی کرد.

نیازمندی و دراختیار داشتن منابع مالی کافی، تمایز عراق با سایر مقاصد تجاری

دلیری در برشمردن ویژگی‌های عراق با سایر مقاصد صادراتی بالقوه گفت:‌«یک تفاوت قابل توجه عراق با برخی از بازارهای موجود، وجود منابع مالی کافی در کنار نیازمندی‌های آن به کالا و خدمات است.» وی افزود:«گاه کشورهایی دیده میشوند که نیازمندی بازار مصرف آنها به محصولات ما شدیدا کشهود است، اما منابع مالی کافی برای دریافت آن‌ها در اختیار ندارند. مطابق با تجربیات ما در چند سال اخیر، عراق را کشوری شناسایی کردیم که پتانسیل بالایی را برای دریافت محصولات ایرانی داراست و همچنین منابع مالی کافی، برای پاسخگویی به این نیازها با تکیه بر بازار ایران در اختیار دارد.»

تبادلات تجاری میان ایران و عراق، آینده‌ای روشن در پیش روی خود دارد

دلیری همچنین با اشاره به تحولات اخیر در عراق، به ویژه جنبش‌های عدم مصرف کالاهایی که مشابه داخلی در عراق دارند گفت:«موضوع قابل توجه این است که عراق، هرچند با تغییراتی احتمالی در سازوکار و سیاست‌های مرتبط با واردات خود، تا 10 سال آینده، قطعا  به وارد کنندگی خود از ایران ادامه خواهد داد و این را بایستی مد نظر قرار دهیم که ورود هر شرکت ایرانی به بازار این کشور، نباید از سوی مدیران این شرکت‌ها به عنوان یک حضور موقت و گذرا در نظر گرفته شود و لازم است دید بلند مدتی نسبت به آن داشته باشند.»

شرکت‌های ایرانی میتوانند به سادگی جایگاه خود را در میان کشور صادر کننده به عراق تثبیت کنند

کاوه دلیری با مرور تحولات تجاری اخیر میان ایران و عراق، به بررسی میزان حجم تبادلات پرداخت ئ در این ارتباط گفت:«با سقوط صدام حسین، رئیس جمهور اسبق عراق و کاهش تنش‌های میان این کشور و ایران، واردات عراق از کشور ما سیر صعودی گرفته و هم اکنون ارقامی بالغ بر 10 تا 12 میلیارد دلار را شامل میشود و پیش بینی میشود در آینده‌ای نزدیک، هدف 20 میلیارد دلاری نیز محقق شود. لازم است شرکت‌های ایرانی توجه داشته باشند که در این مسیر، به سادگی میتوانند سهم خود را از این حجم مبادلات محفوظ کنند.»

چین و ترکیه تا چه اندازه برای شرکت‌های ایرانی تهدید به حساب می‌آیند؟

دلیری همچنین در برشمردن تاثیر امتیازات تجاری موجود برای ایران گفت: «علی‌رغم حضور ترکیه و چین به عنوان اصلی ترین رقبای ایران در عرصه تجارت با عراق، با وجود امتیازاتی نظیر اشتراکات دینی و قومی مردم عراق و ایران، وجود پایانه‌های مرزی بسیار و همچین عزم دو طرفه دولت‌ها برای گسترش بسترهای تجاری، باعث شده است زمینه برای توسعه صادرات به عراق بیش از پیش فراهم شده و برای شرکت‌ها این امر فراهم باشد که با سهولت بیشتر و مستقیما به بازار این کشور ورود کنند.» وی در ادامه افزود: «ایران و عراق دارای حدود 15 پایانه مرزی مشترک هستند که این تعداد برای هر یک از کشورهای ‌ترکیه، اردن، کویت، سوریه و عربستان، به 4 ترمینال هم نمیرسد. همچنین به دلیل وسعت مرز مشترک میان ایران و عراق، دسترسی به شهرها و استان زیادی از عراق برای ایرانیان فراهم است که سایر کشور‌های همسایه عراق از این امتیاز برخوردار نیستند.»

نبود نظام پولی مسنجم و قدرتمند در عراق، میتواند برای فرایند صادرات شرکت‌های ایرانی یک فرصت به شمار رود

دلیری، عدم وجود یک سیستم بانکی منسجم برای عراق را یک فرصت دانست و عنوان کرد: «نبود سیستم بانکی مسنجم در عراق، بیش از آنکه برای تجارت ایران با این کشور یک تهدید به شمار رود، یک فرصت بسایر ویژه است.» وی در ادامه گفت:«تبادلات ارزی میان ایران و عراق، عمدتا از طریق صرافی‌ها انجام میگیرد، اما با توجه به امتیاز همسایگی ایران و عراق، این نقل و انتقالات حتی به صورت وجه نقد نیز قابل انجام است و این نکته‌ای است که نباید به سادگی از کنار آن گذر کرد.»

مزیت قیمتی برای کالاهای ایرانی در اولویت است

مزیت قیمتی برای کالاهای ایرانی، نکته‌ای بود که دلیری تاکید بسیاری بر آن داشت و توصیه کرد شرکت‌های ایرانی، اصراری بر قیمت‌گذاری صادراتی نداشته باشند؛ وی در این ارتباط گفت: «یک نکته که شاید به عنوان مهم ترین نکته در ارتباط گیری و مذاکرات یک شرکت ایرانی و طرف عراقی مطرح باشد، توجه به مزیت قیمتی است. لازم است به شکل ویژه‌ای توجه داشته باشید که بازار عراق، بازاری است که درب آن به روی همه کشور‌ها باز است و اگر مزیت قیمتی در کالاهای ایرانی وجود نداشته باشد، این احتمال وجود دارد که طرف عراقی، ترجیح دهد از کالاهای غیر ایرانی استفاده کند.» دلیری در تکمیل سخنان خود گفت:«این مطلب را به یاد داشته باشید که کالاهای ایرانی، در دنیا لزوما به «کیفیت خود» شناخته نمیشوند و لزومی ندارد یک تاجر عراقی با پرداخت مبلغی نزدیک به قیمت یک کالای دیگر که ساخت یک کشور اروپایی است، یک کالای ایرانی را خریداری کند و باید توجه داشت مزیت قیمتی، یک ویژگی شناخته شده برای کالاهای ایرانی از سوی تاجران عراقی است.»

مزیت‌های تجاری عراق، بیش از هرکشوری متوجه ایران است

دلیری در جمع بندی سخنان گفت:«با توجه به امتیازات موجود، عراق یک فرصت بی نظیر برای اقتصادهای جهانی به حساب آمده و برای ایران، این امتیازات به صورت ویژه تری مطرح است.»

این وبینار، با مطرح کردن پرسش‌ها توسط نمایندگان شرکت‌های دانش بنیان ادامه یافت و با پاسخ‌های جامع آقای دلیری، پایان یافت.

لازم به ذکر است فایل ویدیویی این وبینار و همچنین فایل پاورپوینت مدرس، هفته آینده از طریق وبسایت daneshbonyan.ir در دسترس است.